ομφακοράξ

ὀμφακοράξ, -ᾱγος, ὁ, ἡ (Α)

αυτός που έχει άγουρες ακόμη ρώγες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄμφαξ, -ακος «άγουρο σταφύλι» + ῥάξ, -γός «ρώγα»].